Την Τρίτη η κηδεία της Κικής Δημουλά – Η παράκληση της οικογένειας

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στις 4μ.μ και η κηδεία της θα γίνει δημοσία δαπάνη στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών, κατόπιν πρότασης της υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη. Παράκληση της οικογένειας, αντί στεφάνων, όσοι το επιθυμούν να ενισχύσουν Στέγη Γερόντων, Άγιος Νεκτάριος στην Αγία Παρασκευή και τον Σύλλογο «ΕΛΠΙΔΑ» φίλων παιδιών με καρκίνο.

Η Κική Δημουλά πέθανε χθες το απόγευμα σε ηλικία 89 ετών. Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου είχε μεταφερθεί εσπευσμένα σε ιδιωτικό θεραπευτήριο των βορείων προαστίων και εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Η 89χρονη παρέμενε σε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής της μετά από σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού που είχε υποστεί.

Η ανακοίνωση του «Υγεία» για τον θάνατό της

«Η ακαδημαϊκός και ποιήτρια κα. Κική Δημουλά προσήλθε στο Θεραπευτήριο ΥΓΕΙΑ στις 02/02/20 λόγω χρόνιας αναπνευστικής ανεπάρκειας. Σήμερα στις 22/02/20 και ώρα 17:56 απεβίωσε λόγω καρδιακής ανακοπής σε έδαφος σοβαρής χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και καρδιακής ανεπάρκειας».

Γεννήθηκε το 1931, στην Αθήνα. Το 1972 τιμήθηκε με το Β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Το λίγο του κόσμου», το 1989 με το Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Χαίρε ποτέ» και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή «Η εφηβεία της λήθης».

Συνολικά εξέδωσε 14 ποιητικές συλλογές: «Έρεβος», 1956, «Ερήμην», 1958, «Επί τα ίχνη», 1963, «Το λίγο του κόσμου», 1971, «Το τελευταίο σώμα μου», 1981, «Χαίρε ποτέ», 1988, «Η εφηβεία της λήθης», 1994, «Ενός λεπτού μαζί», 1998, «Ήχος απομακρύνσεων», 2001, «Χλόη θερμοκηπίου», 2005, «Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως», 2007, «Συνάντηση», 2007, «Πέρασα», 2010, «Τα εύρετρα», 2010.

Recommended For You